Het dagboek van Anne Frank staat in de top tien van meest verkochte boeken.
Anne schreef haar dagboek als een soort brieven. Ze schreef ze aan haar zelf verzonnen vriendin Kitty. Anne Frank had het dagboek gehad op haar verjaardag van haar vader en moeder. Dat was vlak voor dat ze gingen onder duiken. Ze heeft vooral in het dagboek geschreven terwijl ze ondergedoken zat. Dit was 25 maanden lang. Toen Anne’s dagboek vol was, ging ze verder op papier.

Het dagboek was Anne Frank’s vriendin. De naam was Kitty. Kitty was de beste vriendin van Anne. 

Een paar stukjes uit haar dagboek:
“12-juni-1942”'Ik zal hoop ik aan jou alles kunnen toevertrouwen, zoals ik het nog aan niemand gekund heb, en ik hoop dat je een grote steun aan me zult zijn.'
Dat was één van de eerste dingen die Anne in haar dagboek schreef.
"Als de klok half negen slaat": "Margot en moeder zijn zenuwachtig. 'SST... vader, Stil Otto, SST.. Pim! Het is half negen. Kom nu hier, je kunt niet meer het water laten lopen. Loop zachtjes!' Dit zijn de diverse uitroepen van haar vader in de badkamer. Klokslag half negen moet hij in de kamer zijn. Geen druppel water, geen wc, niet lopen, allles stil." 
Zo moesten ze leven in het achterhuis. Altijd maar stil doen als er mensen aan het werken waren.

-28 september 1942- "Ik ben, O, zo blij dat ik je meegenomen heb" . "Tot nu toe heb ik bijna uitsluitend gedachten in mijn boek geschreven en tot leuke verhalen die ik later eens kan voorlezen is het nooit gekomen. Maar ik zal in vervolg maar niet of minder sentimenteel zijn en mij meer aan de werkelijkheid houden." 
Dit stukje hierboven schreef ze toen ze al ongeveer 3 maanden ondergedoken zat.

1 augustus 1944- "In gezelschap is de lieve Anne dus nog nooit, nog niet één keer te voorschijn gekomen, maar in het alleenzijn voert zij haast altijd de boventoon. Ik weet precies wat hoe ik zou willen zijn, hoe ik ook ben… van binnen, maar helaas, ik ben het enkel voor mezelf. En dat is misschien, neen, heel zeker de reden waarom ik mezelf een gelukkige binnennatuur noem en andere mensen me een gelukkige buitennatuur vinden. Van binnen wijst de reine Anne me de weg, van buiten ben ik niets dan een van uitgelatenheid zich losrukkend geitje"
"Het snikt in me: “Zie je wel, dat is er van je terechtgekomen, slechte meningen, spottende en verstoorde gezichten, mensen die je antipathiek vinden, en dat alles alleen omdat je niet naar de goede raad van je eigen goede helft luistert. Ach, ik zou wel willen luisteren, maar het gaat niet, als ik stil en ernstig ben, denkt iedereen dat het een nieuwe komedie is, en dan moet ik me wel met een grapje eruit redden, nog niet eens over m’n eigen familie gesproken, die beslist denkt dat ik ziek ben, me hoofdpijnpillen en kalmeertabletten laat slikken, m’n hals en voorhoofd voelt of ik koorts heb, naar m’n ontlasting vraagt en m’n slechte bui bekritiseert, dat houd ik niet vol, als er op me gelet wordt, dan word ik eerst snibbig, dan verdrietig en ten slotte draai ik m’n hart weer om, draai het slechte naar buiten, het goede naar binnen en zoek aldoor naar een middel om te worden, zoals ik zo erg graag zou willen zijn en zoals ik zou kunnen zijn, als... er geen andere mensen in de wereld zouden wonen.  Dit hier boven is het laatste dat Anne in haar dagboek schreef. Vlak daarna werden ze ontdekt door de Duitsers en werden ze naar Westerbork gebracht.
Anne wilde altijd al heel graag schrijfster worden. Toen de Duitsers het achterhuis in kwamen vallen en ze meegenomen moesten worden, kregen ze eerst nog tien minuten om hun spullen te pakken. Anne pakte toen meteen haar akte tas en stopte daar al haar papieren en haar dagboek in. Even later kwam er een Duitser haar kamer binnen en gooide de tas overhoop. Toen alle onderduikers het huis uit waren vond Miep Gies het dagboek van Anne Frank. Na de bevrijding keert Otto Frank (de vader van Anne) terug naar Amsterdam en op aanraden van vrienden geeft hij het dagboek van Anne uit.

Meningen over het dagboek van Anne Frank:
Ik vond het dagboek wel mooi om te zien. Het was heel bijzonder dat het nog zo goed bewaard is gebleven vind ik. Het is ook heel erg leuk dat je ook echt uit het echt dagboek kan lezen. Toch is het handschrift wel moeilijk te lezen, want het is heel ouderwets. 
Ik vond het bijzonder om het dagboek te zien. Zelf schrijf ik ook een dagboek Het is heel goed bewaard gebleven. Het is ouderwets geschreven, dat vind ik heel mooi, maar ik vind het wel moeilijk te lezen.
Het dagboek is mooi om te zien. Anne Frank beschreef alles goed.
Het was heel bijzonder om het dagboek ik het echt te zien.